Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı özel sektör katılım uzmanı Dženeta Mulabegović, Anlaşmanın AB pazarıyla çalışan Vietnamlı işletmeler üzerindeki etkisine ilişkin analiz sundu. Avrupa Ticaret Odası bu hafta Yeşil Ekonomi Forumu ve Sergisine ev sahipliği yapmaya hazırlanırken, Avrupa Yeşil Anlaşmasının Vietnam üzerindeki etkileri önemli bir tartışma konusu olacak.Yeşil Anlaşma, birbirini tamamlamak, boşlukları önlemek ve sürdürülebilirlik yörüngesine piyasa katılımını sağlamak üzere tasarlanmış kapsamlı bir dizi direktiften oluşmaktadır. Paketin önemli bir parçası, geniş kapsamlı ve küresel bir etkiye sahip olması beklenen iki zorunlu sürdürülebilirlik direktifi olan Kurumsal Sürdürülebilirlik Raporlama Direktifi (CSRD) ve Kurumsal Sürdürülebilirlik Durum Tespiti Direktifi (CS3D) ikiz direktifleridir.
Küresel tedarik zincirlerine derinden bağlı Vietnamlı işletmeler için bu direktifleri anlamak ve uyum sağlamak sadece uyumlulukla ilgili değildir; hızla gelişen bir küresel pazarda rekabet gücünü korumak ve nihayetinde karbon nötrlüğüne ve adil geçiş çabalarına katkıda bulunmakla ilgilidir.
Bu yıl yürürlüğe girecek olan CSRD, kapsam dahilindeki şirketlerin ÇSY politikaları oluşturmalarını, bunları genel iş stratejilerine entegre etmelerini ve şeffaflık ve hesap verebilirliği kolaylaştırmak için raporlama yapmalarını gerektirmektedir. Şirketlerin, temel çevresel, sosyal ve yönetişim konularının yanı sıra strateji ve önemlilik değerlendirmeleri gibi bir dizi kesişen konu da dahil olmak üzere, yakından ilişkili Avrupa Sürdürülebilirlik Raporlama Standartlarına uymaları gerekmektedir.
Avrupa Birliği’nin yeni direktifi, şirketlerin sürdürülebilirlik çabalarını finansal kaygılarıyla bütünleştirme hedefinden başlayarak geleneksel raporlama çerçevelerinin ötesine geçmektedir. Bu nedenle CSRD, şirketlerin sadece finansal önemlilik (şirket değeri üzerindeki etki) değil, aynı zamanda etki önemliliği (insanlar ve çevre üzerindeki etki) hakkında da raporlama yapmalarını gerektiren ‘çifte önemlilik’ yaklaşımını uygulamaları için temel bir değişimi zorunlu kılmaktadır. Benzer şekilde, şirketlerin sürdürülebilirlik raporlamasını yönetim raporlarına entegre etmeleri gerekmekte, bu da onları finansal raporlama ile aynı önem, kalite ve kontrolle ele almaya zorlamaktadır.